درمان واریس پا و عروق تار عنکبوتی پا : سیاهرگهای واریسی عارضهای شایع بین مردان و زنان بوده که عوارض جانبی دردناکی داشته و باعث اختلال در انجام امور روزمره میشود. حتی اگر سیاهرگهای واریسی قابل دیدن نباشند، به مرور زمان بدتر شده و باعث شکل گیری بیماری وریدی خطرناکی به نام نارسایی مزمن وریدی یا CVI میشود. خبر خوب اینکه روشهای درمانی زیادی برای معالجه رگهای واریسی وجود دارد که به ما اجازه میدهد تا سیاهرگهای ناراحت کننده را با حداقل اختلال در زندگی روزمره از بین ببریم.
علل ایجاد سیاهرگهای واریسی
وقتی که دریچههای درون رگها از کار کردن باز میایستند سیاهرگهای واریسی شکل میگیرند. این دریچههای وظیفه دارند که خون را داخل رگ فقط در یک جهت و به سمت قلب هدایت کنند. وقتی که این دریچهها به درستی کار نمیکنند خون به عقب بازگشته و باعث تورم و واریسی شدن رگ میشود.
سیاهرگهای واریسی معمولاً در قسمت پایین پا دیده میشوند زیرا این رگهای باید خون را برخلاف نیروی جاذبه و وزن بدن به سمت بالای بدن بفرستند. این عمل باعث میشود که این رگها به مرور زمان بیشتر در معرض آسیب قرار گیرند. وقتی که آسیبدیدگی رخ داد، فشار در سیاهرگ افزایش یافته و باعث تورم آن میشود. مشکل زمانی میتواند بدتر شود که علائم دردناک سیاهرگهای واریسی خود را نشان دهند.
برخی رگهای واریسی مانند طنابهای پیچیدهشده برجسته به نظر میرسند. اگر این روند ادامه یابد، رگهای قابل مشاهده باعث ایجاد علائم فیزیکی میشوند که برخی از آنها عبارتند از:
- خستگی و سنگینی پا
- تورم ساق و مچ پا
- درد و گرفتگی پا
- تغییرات و بثورات پوستی
- ایجاد زخم و زخمهای باز
باید به این نکته مهم توجه ویژه داشت که ممکن است بیماران بدون اینکه علائم سیاهرگهای واریسی را مشاهده کنند از علائم بالا رنج ببرند. خبر خوش این که درمانهای مشابه برای از بین بردن رگهای واریسی قابل مشاهده برای بیماریهای وریدی زمینهای که از نظر مخفی هستند و باعث تأثیر مستقیم بر لذت بردن شما از زندگی دارند هم به کار میآید. علائم و حتی تغییرات در پوست اطراف رگها به وجود می اید.
تشخیص واریس پا
سیاهرگهای واریسی معمولاً به راحتی در خلال معاینه جراح عروق قابل تشخیص هستند. همچنین برای تشخیص مشخصات، موقعیت و گستردگی واریس از اسکن اولتراسوند دوبلکس استفاده میشود. با این روش اطلاعاتی درمورد وضعیت و عمق سیاهرگها و مناسب بودن برخی روشهای درمانی به جراح داده میشود.
درمان واریس پا
برای درمان سیاهرگهای واریسی ( درمان واریس پا ) میتوان از خدمات بهداشت ملی استفاده کرد، معیارهای درمان به منطقه زندگی شما بستگی دارد. اگر درمان صرفاً برای مقاصد زیبایی باشد شما نمیتوانید از خدمات بهداشت ملی استفاده کنید اما بروز عوارض ناشی از ایجاد سیاهرگهای واریسی نظیر زخم و تغییر رنگ پوست میتواند شما را واجد شرایط استفاده از این خدمات کند.
درمانهای غیرجراحی و خود درمانی | درمان واریس پا
در وهله اول سعی کنید مدت زمان طولانی روی پاهای خود نایستید، استراحت دادن به پا و انجام تمرینات متعادل ورزشی میتواند به شما در درمان این بیماری کمک کند. اگر دچار اضافه وزن و چاقی هستید کاهش وزن میتواند مفید باشد.
جورابهای مخصوص واریس میتواند با اصلاح جهت گردش خون به بهبود سیاهرگهای واریسی کمک کند. البته در صورتی که شما در خونرسانی به پاها دچار مشکلاتی هستید (بیماریهای عروق محیطی) نباید از این جورابها استفاده کنید. شما باید حتماً ابتدا توسط یک مشاور عروقی ارزیابی شده و در صورت نیاز از جورابهای مخصوص واریس که متناسب با بیماری شما است استفاده کنید. در بسیاری از بیماران این روش درمانی بلندمدت به کار برده میشود زیرا آنها تمایل یا امکان انجام عمل جراحی را ندارند و یا در سیاهرگهای عمقی و سطحی خود مشکل دارند.
ابلیشن اندوترمال
بسیاری از سیاهرگهای واریسی را میتوان با این روش تحت بیهوشی موضعی درمان کرد و این به آن معنا است که بیمار میتواند نیم ساعت تا یک ساعت پس از عمل کلینیک را ترک کند.
ابلیشن اندوترمال یا به وسیله امواج حراراتی یک هیتر (ابلیشن رادیو فرکانسی) یا ارسال امواج لیزری (EVLT) به سیاهرگ مبتلا تحت هدایت اولتراسوند انجام میشود. رشتهها در موقعیت صحیح در سیاهرگ هدایت میشود و سپس محلول بیحسی موضعی روی پا کنار سیاهرگ مبتلا استعمال میشود. این محلول علاوه بر بیحس کردن موضعی ناحیه تحت درمان، بافتهای اطراف را در برابر حرارت ایجاد شده محافظت میکند. پس از انجام این کار، جراح رشتهها را فعال کرده و سیاهرگ را از داخل گرم میکند. این باعث میشود که دیواره رگها به هم چسبیده و اجازه ندهد که جریان خون در جهت اشتباه حرکت کند.
استفاده از روش ابلیشن رادیوفرکانسی روش ارجحی است. تحقیقات انجام شده و همچنین بیماران، درد و کبودی خفیفی را در ابلیشن رادیوفرکانسی گزارش کردهاند و میزان این درد و کبودی را کمتر از زمانی که از روش لیزری EVLT استفاده شده است برآورد کردهاند. نرخ موفقیت در هر دو روش تقریباً یکسان است.